Forum archeologii zawodowej - archeologia.org.pl

kanopa · Wysłany: Wto 23:28, 23 Mar 2010 Temat postu:

Ponieważ to Oni dadzą Ci (być może) stabilność finansową. Praca archeologa raczej Ci jej nie zapewni. Nie mówię Ci, że nie masz szans na wzbogacenie się na archeo. Ale szanse na to są niewielkie. A z biegiem czasu zapotrzebowanie na stabilizację zdecydowanie rośnie. I mam tu na myśli właśnie stabilizację a nie koniecznie wzbogacanie się... W pewnym wieku nie masz już ochoty zastanawiać się czy stać Cię na przysłowiowy browarek i wmawianie sobie, że jakoś to będzie Smile

Wiadomo, że zawsze jakoś jest. Niestety, niepewność jutra rozwala psychikę. A wtedy to kaplica Smile

Gość

Witam.
Zastanawiam się czy właśnie wybrać archeologię. Jeśli już bym ją skończył to myślałem o tym żeby założyć własną firmę. Słyszałem o zmianie przepisów wg. której koszt prac arch ma być pokrywany przez państwo nawet gdy to dzieje się na prywatnej posesji (np. ktoś buduje dom). Czy to jest opłacalne? Ile trzeba włożyć w założenie firmy? Z czym się to wiąże? Ma ktoś doświadczenie w takiej działalności? dzięki za pomoc

Gość

Też chcę być archeologiem.
Ale nie wiem czy ta praca nie jest aż tak zła jak ją opisujecie .
Przede mną liceum ale nie chce być psychologiem czy jakąś tam dziennikarką jak to inni chcą.
Od dziecka interesuje mnie historia i zawsze chciałam być archeologiem .
Nie chce porzucić teraz planów.
Lecz mam obawę ,że pójdę na studia ,skończę je pomyślnie i nie będę miała pracy ... albo będę zarabiała 500 zł.
Chcę robić to co kocham.
Ale trzeba też zważać na przyszłość .

Filimer

Jak możesz kochać coś, czego nigdy w życiu nie robiłaś? Platoniczna ta Twoja miłość Smile

WSEIiI

gumiś · Gość

taaaaaaaa, turystyka, szczególnie ta szperaczo-poszukiwawcza... nie ma to jak absolwent archeo prowadzący szpaler gości z wykrywaczami w ramach czynnego wypoczynku.
By oprowadzać wycieczki nie trzeba specjalnie kończyć archeologii, wystarczy turystka i znajomość tematu.
Owe rzekomo wielkie zapotrzebowanie na archeologów to jakieś si-fi. Akurat mam przyjemność być tegoroczną absolwentką, mam pracę w zawodzie, ale to bardziej łut szczęścia niż bóg wie jakie potrzeby rynku pracy... Większość moich znajomych aktualnie jest na stażu z urzędu pracy i parzy kawę w dziekanacie albo pracuje w ksero. I nie pomogły wcale ciekawe specjalności, drugi kierunek i dyplom na 5.
Żeby być archeologiem trzeba mieć dużo zaparcia i twardy tyłek.
Potrzebę stabilizacji odłożyć na nieznaną bliżej przyszłość pod nazwą "zmiana zawodu". Marzenie o własnej firmie powiesić na kołku, zacząć o tym myśleć koło 30, bo wcześniej nie ma sensu.
Ewentualnie znaleźć sobie ciepłą posadkę w muzeum, jale wtedy liczyć się z zarobkami wysokości 1 tyś zł. Na rękę. Miesięcznie.

Ale ogólnie archeo jest fajne i studiów żałować nie będę nigdy

Filimer

^^ To bardzo ciekawe, bo do Egiptu czy Grecji biura podróży szukają najczęściej właśnie archeologów i mam znajomych którzy pracują w ten sposób. Na tzw. kierunkach o wąskim stopniu specjalizacji zawsze zostaje niewielka grupa w zawodzie i nie ma w tym nic dziwnego. Przyszłością archeologii są ludzie umiejący ją stosować jako narzędzie ochrony konserwatorskiej i pracujący nad rozwojem metodologicznym całej dyscypliny.

izys · Gość

Moja przyjaciółka, z wykształcenia archeolog i etnolog (po UŁ), niestety, nie pracująca wcześniej w zawodzie, poszukuje pracy po kilku latach tułaczki po zajęciach nie sprawiających jej satysfakcji. Albo archelogia, albo nic. Może być nawet częściowy wolontariat (za spanie i wyżywienie). Jeśli ktoś coś wie, będę zobowiązana.

szept · Gość

To był najgorszy wybór w moim zyciu. Niestety, najgorszy i najprawdopodobniej najbardziej brzemienny w skutkach.
Przez wiele lat tkwiłam na stanowisku, że archeologia to moja zyciowa pasja i nie straszne mi wiatr, grad, opisywane tutaj już karaluchy, ani tułaczka po Polsce ze stanowiska na stanowisko. Żyłam tak przez wiele lat. Między sezonami gorączkowe szukanie pracy, życie na walizkach, w zimowych miesiącach skomlenie do rodziców o zapomogę. Wydawało mi się, że pasją i fascynacją się wykarmię i zapewnię sobie byt. Skończyło się na dolegliwościach kręgosłupa, wierceniu w kolanach, pęcherzu w strzępach - a najlepsze, że praca na umowę o dzieło nie dawała mi ubezpieczenia, więc chorowałam na swój koszt. Wyobraźcie sobie, jak to jest, zarabiać ok. 2 tys. na rękę (przez zaledwie kilka miesięcy w roku!) i musieć płacić za prywatne wizyty u lekarza.
Skończyłam jako sfrustrowana osoba, już za moment w średnim wieku, bez emerytury (praca na umowę o dzieło przez wiele lat), bez możliwości praktycznie podjęcia stałej pracy (bo wszyscy rekruterzy mówią "Zaraz pani nam ucieknie na jakieś wykopaliska, nie możemy sobie pozwolić na zatrudnienie pani, bo jest pani niewiarygodna ze swoim wykształceniem i CV"), a także bez rodziny - bo przez młode lata, zamiast dbać o zycie prywatne, ciągle byłam w rozjazdach.
Oto obraz archeologa: bezrobotny, schorowany, bez świadczeń społecznych, samotny.
Nie popełniajcie mojego błędu.

sigurd

to co napisała szept jest tylko po części prawdą.. Jeśli jesteś osobą mało kreatywną i chcesz pracować cały czas u kogoś to rzeczywiście możesz skończyć jak szept. Natomiast jeśli nie boisz się wyzwań i ryzyka, założysz własną firmę, sam będziesz zabiegał o zlecenia, to możesz żyć całkiem przyzwoicie. Prowadzę firmę o trzech lat i na razie nie jest wcale tak źle. W sezonie się kopie, w zime wykonuje się opracowania i płynność finansowa jest zachowana. Oczywiście zanim uda się wejść na rynek musi to trochę potrwać ale jak już się zdobędzie klientów (najlepiej współpracować z jakąś duża firma archeologiczną oraz firmami budowlanymi) to można przeżyć Smile

.

iauw · Gość

z pośród osób które poznałam na studiach NIKT nie znalazł zatrudnienia jako archeolog.
wszystko na temat uzyskania pracy, już zostało powiedziane powyżej.
trzeba mieć fart, znajomości, układy lub połączenie wszystkich tych czynników aby załapać się do branży.
nie twierdzę ze to niemożliwe ale kolo który miał same 5 ze wszystkich przedmiotów(geniusz),jezyki etc. też nie dał rady.
jednemu się udało na umowy zlecenia to go walili na kasiore i godziny-chyba sam zrezygnował.
jeżeli komuś się udało-gratuluję,moi znajomi archeolodzy to;budowlańcy,bezrobotni,sprzedawcy,na utrzymaniu mamy,lub parajacy się rozmaitych zajęć.

Nikodem

A czy ktoś tutaj zajmuje się archeologią ale na akademickim stanowisku?

Gregorus

Nikodem

Smilodon populator